καταρ(ρ)υθμίζω

καταρ(ρ)υθμίζω (Α)

1. δίνω σε κάτι ρυθμό και συμμετρία

2. κατευθύνω κάποιον σε κάτι («καταρρυθμίζειν τινὰ ἐς τὴν τοῡ δικαίου δόξαν», Φιλόστρ.)

3. (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) κατερρυθμισμένος, -η, -ον

ρυθμικός.